Bali
12 januari 2012 - Kuta, Indonesië
Blog
En dan zitten we te wachten op het vliegveld van Bali, onze vlucht is vertraagd en er is weinig te doen, gelukkig is er een supermarkt met internet (vrij normaal verschijnsel hier...). Nadat we gisteren afscheid hebben genomen van Erna en vandaag van een Canadees reisgenootje, verlaten we Indonesië om naar Sabah in Maleisië te vliegen.
Indonesië is niet mijn favoriet en dat komt voornamelijk door de mensen. De bevolking heeft twee gezichten: de vriendelijke aardige rustige nieuwsgierige mensen en de irritante schreeuwlelijkerds. In openbare bussen proberen ze je 4 keer zoveel te laten betalen en als je weigert worden ze boos. Als je op Bali over straat loopt, wordt je achtervolgd met de kreten "taxi! Transport! Massaaaaaaaage! Tourist information! Motorbike!", zelfs als je overduidelijk naar het strand loopt dat 5 meter verderop ligt. Lopen is hier een wereldwonder, weinig mensen gebruiken de slechte trottoirs en conducteurs slepen je het liefst meteen in hun busje.
Bali wordt gezien als het paradijs door veel thuisblijvers, maar dat viel mij vies tegen. Het strand ligt vol plastic, hout, kokosnoten en andere rommel en als je in de fantastische golven zwemt moet je de hele tijd de zakjes van je benen vegen. Daarnaast zijn de meeste dorpjes helemaal niet zo fraai, maar vooral druk en vol brommers en auto's. Genieten van de rust is er niet bij.
Ach, misschien zijn wij gewoon verwend geraakt door de prachtige stranden van Thailand, de rust van Danau Toba in Sumatra en de supervriendelijke en behulpzame mensen van Nepal.
En dan zitten we te wachten op het vliegveld van Bali, onze vlucht is vertraagd en er is weinig te doen, gelukkig is er een supermarkt met internet (vrij normaal verschijnsel hier...). Nadat we gisteren afscheid hebben genomen van Erna en vandaag van een Canadees reisgenootje, verlaten we Indonesië om naar Sabah in Maleisië te vliegen.
Indonesië is niet mijn favoriet en dat komt voornamelijk door de mensen. De bevolking heeft twee gezichten: de vriendelijke aardige rustige nieuwsgierige mensen en de irritante schreeuwlelijkerds. In openbare bussen proberen ze je 4 keer zoveel te laten betalen en als je weigert worden ze boos. Als je op Bali over straat loopt, wordt je achtervolgd met de kreten "taxi! Transport! Massaaaaaaaage! Tourist information! Motorbike!", zelfs als je overduidelijk naar het strand loopt dat 5 meter verderop ligt. Lopen is hier een wereldwonder, weinig mensen gebruiken de slechte trottoirs en conducteurs slepen je het liefst meteen in hun busje.
Bali wordt gezien als het paradijs door veel thuisblijvers, maar dat viel mij vies tegen. Het strand ligt vol plastic, hout, kokosnoten en andere rommel en als je in de fantastische golven zwemt moet je de hele tijd de zakjes van je benen vegen. Daarnaast zijn de meeste dorpjes helemaal niet zo fraai, maar vooral druk en vol brommers en auto's. Genieten van de rust is er niet bij.
Ach, misschien zijn wij gewoon verwend geraakt door de prachtige stranden van Thailand, de rust van Danau Toba in Sumatra en de supervriendelijke en behulpzame mensen van Nepal.
hou ons op de hoogte. De kou komt eindelijk onze kant op dus..... misschien toch nog een beetje winter.
groetjes,
10eke
Leuk om nu weer jullie blog te lezen. Vervelend van de vertraging, maar ach je komt er vast wel een keertje!
ik was maar 7 min te laat en dat op een reis van bij na 30 uur! volgende keer air asia en turkeys airlines!
Het is weer leuk om thuis te zijn, maar wel erg koud!!!!!!Dus blijf nog maar even van de warmte genieten!
Groetjes
Erna
Diederik fietste tussen de indianen in de "reservaten" waar ze leefden. Als je weet wat zich er heeft afgespeeld dan begrijp je dat de mensen hem (alleen op de fiets) niet groetten en hem negeerden. Ik ben blij dat Alies en jij niet van die gevaarlijke dingen doen (hoop ik :)), en dat jullie zo lang samen reizen.
Ik ben even vergeten waar de reis nu naar toe gaat, help, maar hopelijk lees ik dat nog de volgende keer. Want we verheugen ons van jullie te horen. Vol bewondering,
Marjolijn