Niet te snel!
2 februari 2012 - Puerto Princesa, Filipijnen
Het leven in de Filippijnen gaat niet zo snel. Lang wachten op je eten, jeepneys vertrekken pas als ze vol zijn, als je een tocht wil maken kun je na de lunch terugkomen, alles gaat slomer dan normaal. Maar als je daar eenmaal aan gewend bent is het puur genieten.
Niels en ik zitten nu op het eiland Palawan, bekend van de mooiste stranden, vetste eilanden en een rivier dwars door een grot heen. We hebben dan ook een dagje eiland-hoppen gedaan, waarbij we vooral in het water gelegen hebben. Overal zie je zeesterren, zee-egels, koralen en vissen. En natuurlijk drijvende zwemvesten met daarin toeristen, want filippino's kunnen over het algemeen niet goed zwemmen. Er wordt dan ook veel gewaarschuwd voor de gevaarlijke stromingen en zwemmen na 6 uur is verboden. Wij houden ons natuurlijk keurig aan die regels, dus tot 6 uur genieten we van golven, bodysurfen, zonsondergang en wit strand.
Rondom het kleine dorpje Sabang is genoeg te beleven. Ook hier een prachtig strand, mooie golven, allemaal resorts en voor ons huisje een rieten hangmat. Die wordt natuurlijk goed gebruikt, genieten in de zon met de laatste zak geïmporteerde dropjes. In de omgeving is genoeg te doen, er is een mangrovebos waar je met een bootje en een gids vogels, slangen, krabbetjes en hagedissen kunt zien, en natuurlijk de Subterrean River. Hier is Palawan ontzettend trots op, overal zie je borden met de aankondiging dat dit een van de zeven natuurwonderen van de wereld is.
Nadat wij een prachtig pad dwars door de jungle hebben afgelegd, en varanen, makaken, rotsen, lianen en spinnen hebben gezien, komen we aan bij het punt waar alle andere toeristen aankomen met een boot. Daar krijgen we een helm op en een vest aan en worden we in een bootje gepropt met een bijdehands geval dat gids moet voorstellen, die alleen kon vertellen dat stalagmieten op paddestoelen en sexy ladies leken. Wat wel heel gaaf om te zien was, waren de duizenden vleermuizen die in de grotten hingen. De grotten zelf waren heel groot, mooi gevormd en het water dat erdoor stroomde gaf het hele gebeuren een fata morgana sfeertje.
Nu zijn we even terug op de enige plek waar je kunt pinnen en waar internet is. Straks gaan we door naar het zuiden van Palawan, een plek waar bijna niemand naartoe gaat omdat het zogenaamd minder mooi is. Ik geloof er weinig van, dus we gaan het de komende dagen uitvinden of alle andere toeristen gelijk hebben...
Niels en ik zitten nu op het eiland Palawan, bekend van de mooiste stranden, vetste eilanden en een rivier dwars door een grot heen. We hebben dan ook een dagje eiland-hoppen gedaan, waarbij we vooral in het water gelegen hebben. Overal zie je zeesterren, zee-egels, koralen en vissen. En natuurlijk drijvende zwemvesten met daarin toeristen, want filippino's kunnen over het algemeen niet goed zwemmen. Er wordt dan ook veel gewaarschuwd voor de gevaarlijke stromingen en zwemmen na 6 uur is verboden. Wij houden ons natuurlijk keurig aan die regels, dus tot 6 uur genieten we van golven, bodysurfen, zonsondergang en wit strand.
Rondom het kleine dorpje Sabang is genoeg te beleven. Ook hier een prachtig strand, mooie golven, allemaal resorts en voor ons huisje een rieten hangmat. Die wordt natuurlijk goed gebruikt, genieten in de zon met de laatste zak geïmporteerde dropjes. In de omgeving is genoeg te doen, er is een mangrovebos waar je met een bootje en een gids vogels, slangen, krabbetjes en hagedissen kunt zien, en natuurlijk de Subterrean River. Hier is Palawan ontzettend trots op, overal zie je borden met de aankondiging dat dit een van de zeven natuurwonderen van de wereld is.
Nadat wij een prachtig pad dwars door de jungle hebben afgelegd, en varanen, makaken, rotsen, lianen en spinnen hebben gezien, komen we aan bij het punt waar alle andere toeristen aankomen met een boot. Daar krijgen we een helm op en een vest aan en worden we in een bootje gepropt met een bijdehands geval dat gids moet voorstellen, die alleen kon vertellen dat stalagmieten op paddestoelen en sexy ladies leken. Wat wel heel gaaf om te zien was, waren de duizenden vleermuizen die in de grotten hingen. De grotten zelf waren heel groot, mooi gevormd en het water dat erdoor stroomde gaf het hele gebeuren een fata morgana sfeertje.
Nu zijn we even terug op de enige plek waar je kunt pinnen en waar internet is. Straks gaan we door naar het zuiden van Palawan, een plek waar bijna niemand naartoe gaat omdat het zogenaamd minder mooi is. Ik geloof er weinig van, dus we gaan het de komende dagen uitvinden of alle andere toeristen gelijk hebben...
Geniet er nog maar even samen van!!
Hier vriest het en de zon schijnt, lijkt wel wintersport!
Veel plezier in het toeristloze vervolg!
Erna
10eke
groetjes, marjolijn
En : voor een bioloog lijkt me het extra interessant al de dieren en planten die je nu omgeven. Het valt mij vaak op dat het karakter van dieren en planten zo echt bij een gebied, het klimaat e.d. hoort. De schelpjes die we kregen via Erna maken b.v een heel ander geluid dan de schelpen hier. Veel hoger en tinkelend.